Το ζευγάρι δημιουργείται μέσα από την απόφαση δυο ανθρώπων να μοιραστούν τη ζωή τους και εκφράζει την βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου για στενές, εγγύς σχέσεις. Η κοινή ζωή του ζευγαριού ξεκινάει γεμάτη επιθυμίες, προσδοκίες, όνειρα αλλά και φόβους που σε σημαντικό βαθμό σχετίζονται με τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, τη σχέση με τους γονείς, που αποτελούν τη βάση, το «πρότυπο» όλων των στενών διαπροσωπικών σχέσεων.
Στην πορεία της σχέσης, η καθημερινότητα της κοινής ζωής του ζευγαριού αναδεικνύει τις διαφοροποιήσεις και πολλές από τις προσδοκίες ματαιώνονται. Σε αυτή την φάση το ζευγάρι καλείται να βρει μια νέα «ισορροπία» και μέσα από αυτή την διαδικασία η σχέση βαθαίνει και εμπλουτίζεται.
Πολλές φορές όμως προκύπτουν έντονες συγκρούσεις, χάσματα στην επικοινωνία και δημιουργούνται καταστάσεις αδιέξοδες που επαναλαμβάνονται και αυξάνουν το αίσθημα της απελπισίας.
Στην θεραπεία ζεύγους ο τρόπος επαφής και αλληλεπίδρασης των συντρόφων τίθεται στο επίκεντρο. Ο θεραπευτής διευκολύνει τα μέλη του ζευγαριού να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματα τους, να τα αναγνωρίσουν και να τα μοιραστούν. Μαθαίνουν πως συμμετέχουν και διαμορφώνουν την κοινή ζωή του ζευγαριού διατηρώντας την διαφορετικότητα τους. Να μοιράζονται, διατηρώντας την ψυχική τους αυτονομία.
Η θεραπεία ζεύγους, είναι χρήσιμη ακόμη και για ζευγάρια που έχουν αποφασίσει να χωρίσουν καθώς μπορεί να βοηθήσει τους συντρόφους να κλείσουν τους «λογαριασμούς» τους, και να αποκτήσουν μια γνώση από την εμπειρία του απολύτως χρήσιμη για το νέο τους ξεκίνημα.
